.

>>30
kebiasaan yang mendarah daging yah. ngedumel deh rasanya bisa bener2 bersyukur pada saat ngedumel juga
._.

>>41
bagus ^^

yang nomer 1 bisa disimpangkan orang tua dengan memberi anaknya terlalu banyak uang
(atau barang2 yang ga perlu).

>>43
iya yah.... ngedum.. eh ga jadi dah, tar jadi  ngedumelin keinginan bisa ga ngedumel mikirin ga ngedumel pada saat2 susah juga.
._.

>>44
ho oh, satu ama dua sebenernya juga (kagak kerja, tetep dikasi duit). yang 3 sih jarang rasanya disimpangin, ortu juga uda cukup berumur.

>>42
ho oh, mungkin default font yang dipili krom ama rubah api beda. coba kuinstall font tsb.

asik ku uda mao pindah cangkang. ku skrg di stirling road, nanti ke deket redhill/tjg pagar. ^_^. yah kalo jadi sih, ini skrg masi mao deal dulu ama agen2nya.

akan ada 6 orang yang menetap (kalo jadi), luas sangat sih rumahnya, fasilitas juga memadai (tv plasma, lemari, double bed, microwave, kulkas etc etc etc).

apdet gp

>>47
MS itu Ming Song rupanya.
Nama 2 dinasti Cina.

Jadi, bagaimanakah setelah install font tersebut?

Sebenarnya karena kasus (eh, kasus???) ini, aku mencoba mencari tau bagaimana mencari tau font apa yang akhirnya dipakai.
Sayangnya, berdasarkan suatu sumber (ini: http://stackoverflow.com/questions/845/detecting-font-in-javascript) hanya Opera dan Safari yang cukup berbaik hati memberi tahu hal tersebut. Browser lain hanya memberi tahu *aturan* yang berlaku di tulisan tersebut, padahal font yang dipilih bisa salah satu dari daftar tersebut, bisa juga bukan satupun (karena keadaan membuat satupun tidak mungkin).

>>49
salah, tadi arusnya blg coba *besok* install font tsb, lappy kantor, ku dirumah skrg (jelas). :D

hmmm ok, biasa kalo mao tau aturan atu2 ku buka kutu api, trus apus atu2 dari daftarnya, liat mana yang berubah. haha tedious sih, tapi itu manualnya ^^;;;;;;;

---

tes banner
andreas@earl ~ $ banner hello
                              ####                                                                                  ####
                              ####                                                                                  ####
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ####                                      #####
                              ####                                        #####
                                                                          #####
                                                                            #####
                                                                            ######
                                                                            ######
                                                                            ######
                                                                            #######
                                                                            #######
                                                                            ########
                              ####                                        #########
                              ####                                      ############
                              ######################################################
                              #####################################################
                              #####################################################
                              ####################################################
                              ###################################################
                              #################################################
                              ##############################################
                              ##########################################
                              ####
                              ####
                                 
                                                ##################
                                          ############################
                                        ################################
                                      ####################################
                                    ########################################
                                  ############################################
                                  ##############################################
                                #############        ####        #############
                                #########              ####              #########
                                #######                ####                #######
                              ######                  ####                  ######
                              #####                  ####                  #####
                              #####                    ####                    #####
                              ####                    ####                    ####
                              ####                    ####                    ####
                              ####                    ####                    ####
                              ####                    ####                    ####
                              ####                    ####                    #####
                              ###                    ####                  #####
                              ####                    ####                  ######
                                ###                    ####                #######
                                ####                  ####              #########
                                ####                  ####        #############
                                  ####                #########################
                                  #####              ########################
                                    #####            ######################
                                      ####            ####################
                                                      ##################
                                                      ################
                                                      ###########
                                                                 
                              ####                                                                                  ####
                              ####                                                                                  ####
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ####
                              ####
                                 
                              ####                                                                                  ####
                              ####                                                                                  ####
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ###########################################################################################
                              ####
                              ####
                                 
                                                ##################
                                          ############################
                                        ################################
                                      ####################################
                                    ########################################
                                  ############################################
                                  ##############################################
                                #############                      #############
                                #########                                #########
                                #######                                    #######
                              ######                                        ######
                              #####                                          #####
                              #####                                            #####
                              ####                                              ####
                              ####                                              ####
                              ####                                              ####
                              ####                                              ####
                              #####                                            #####
                              #####                                            #####
                              #####                                          #####
                              ######                                        ######
                                #######                                    #######
                                #########                                #########
                                #############                      #############
                                  ##############################################
                                  ############################################
                                    ########################################
                                      ####################################
                                        ################################
                                          ############################
                                                ##################

>>50
eh lucu juga yah, spasinya kagak di satuken walopun banyak..

tes lagi
a                                            n                              d                            r                              e                            a                                                    s

semua orang mao senang (bahkan orang bunuh diri pun sebenernya cari kebahagiaan dengan cara yah... membunuh diri).
semua orang mao sukses (bagi sebagian orang senang itu subsetnya sukses)

tapi pengertian orang tentang senang dan sukses berbeda2, tapi yah semuanya mao itu.

gp

>>38
ku sangat heran liat tulisan ドラエもん yang berulang2. apa yang ajaib?

>>50
Eh ko ada beberapa baris yang tampak meleset

oh
baru sadar
karena spasi dan # lebarnya beda yah

o nya bagus jadi ada tanduk ^^

>>54
iya kayak tanduk haha. ga ada fitur buat kode blok yah yuk?

>>53
wah ku ga gitu tau, itu theme song doraemon. ku cuma copy paste aja :D

tingkatan pendapatan menurut makan

1) miliuner - biliuner: makan kita apa?
2) menengah - kaya: makan apa kita?
3) bawah - menengah: apa makan kita?

lucu2an aja ^^V

>>56
Wah, yg aku tahu, tingkat teratasnya: "Makan siapa kita?"
>_<

>>57
haha, itu specialisasi dari tingkat yang teratas :p

ku mao muntahin unek2 ah.

disklemer: ku bukan orang suci yang 100% tanpa dosa, ku juga banyak salah dan dosa.

ku kadang heran liat orang2 yang bisa dengan gampangnya mengabaikan lingkungan dan sekitarnya, yang sebenernya mungkin secara etika benar2 jelas dan obvies kalo kata bule.
Beberapa yang cukup mengangguku, diurutkan tanpa ada terpenting/kurang penting.
- Anak muda yang kalo di MRT duduk di priority seat (biasanya 2 bangku dari kiri dan kanan baris bangku), lalu begitu orang tua masuk (orang tua = yang jalannya tertatih2 dan agak bongkok dan memang sepertinya PERLU untuk duduk). bisa dengan santainya melihat ke orang tua tsb, lalu: tutup mata pura2 tidur, keluarin ipod/iphone/mp3player dan pura2 setel2. Aku cuma heran, apa mereka ga merasa terganggu hatinya yah melihat seperti itu, dan ditambah mereka duduk di priority seat pula (yang memang khusus untuk orang tua/ yang lebih membutuhkan). Bahkan kupikir kalopun mereka duduk di non priority seat, kok bisa yah dengan tenang dan ga bergeming...
Apa tak terpikir oleh mereka bahwa suatu saat mereka juga akan setua orang2 yang mereka abaikan itu?

- Volume ring tone di setel ke maksimum di bus/mrt. Aku tahu itu mu beli sendiri / ortu beliin, itu milikmu sepenuhnya, tapi sayangnya bumi dan sekitarnya bukan hanya milikmu. Mereka punya hak yang sama untuk mendapatkan ketenangan di tempat umum tsb. Ku yakinkan lah kepada mu, ga ada ato SEDIKIT sekali orang di publik transpor itu yang mao denger ring tone mu. Dikecilin sedikit boleh kan, sehingga suara yang keluar pun hanya suara lokal. kan intinya mu tau ada yang nelpon/mesej mu, ga perlu satu bus/mrt tau kalo mu ditelpon.

- Penerobos antrian. Haduh ini yang kadang2 sebal sekali melihatnya.... Semua orang buru2, semua orang juga MALAS sekali mengantri, semua orang juga ingin cepat2 mendapat barang yang ditawarkan di depan antrian. Tapi kenapa hanya mu yang menerobos? Ku bisa mengerti 100% kalo lagi ngantri obat/rumah sakit dan mu datang berdarah2 ato kesakitan, silahkan langsung kedepan, kalo perlu kubantu. Tapi kalo mu sehat walafiat, bisa nunggu donk? Ku benar2 kehabisan kata2 dengan orang seperti ini. :(

- Ini bukan mengenai etika yah, tp kalo kupikir2, kita yang masi muda2 ini, kayaknya memiliki mitos umum yang kita percayai, yaitu *Ku akan hidup besok, PASTI ada hari esok, ku pasti blom mati besok...*. Numpang tanya, tau darimanakah? mu kalo pulang nanti bisa aja (maaf) tertabrak truk ato besok tiba2 sakit ato apa lah yang tidak diinginkan dan tidak di ekspek. Ga menghakimi, dan kalo pembaca tidak merasa seperti ini, bagus lah :).

Sekian unek2ku, kalo mu tak berkenan.. yah gpp, toh ku juga ga dipanggil untuk nyenengin manusia (ngutip dan edit dari kata2 pendeta Billy)

>>59
Ringtone ya....
Kalau soal berisik sih....
Di Jepang kalau tidak salah ada *aturan* untuk tidak memakai telepon saat di kereta api. Di Singapur rasanya yang ada hanya *himbauan* untuk demikian. Yang menurutku aneh: "Mengapa pakai telepon tidak baik tapi ngobrol boleh2 saja? Bukannya sama?"

Kalau soal antrian jadi teringat gambar2 si Phua Chu Kang (Gurmit Singh). Pernah ku di dalam kereta yang sesak mau keluar, tapi calon penumpang langsung buru2 masuk dan malah bergeming bagai pohon di tengah pintu. Walah, ku mau keluar!!! T_T

ps:
Bergeming itu artinya diam
Acuh itu artinya peduli/memperhatikan
Heran, orang malah terbalik-balik....

>>60
@ps, oo bergeming itu diam tah, kupikir gerak. maapkan :D. kalo acuh bener kan selama ini yah? tak acuh = mengabaikan?

dorong saja itu penumpang yang bergeming :P, ku kadang lagi "jahat", kalo keluar kereta dan di depan pintu ada orang yang nunggu (TEPAT di depan pintu, bukan ki maopun ka), ku tabrak saja. yah tapi liat2 usia lah, kalo uda tua ku maklumken :P.

kalo soal ngobrol ku liat2 suasana lah, kalo memang sudah cukup gaduh, yah suara ku normalkan, tapi kalo para fellow komuter ku masi pada ngantuk, tidur dan sebagainya, ku berbisik2. tilpun pun sama yah? intinya kalo bisa jangan ganggu orang yang PASTInya ga mao denger suara kita.

>>59
katanya di hongkong ato di negeri anu, priority seatnya sengaja dikosongkan, orang sungkan untuk duduk di situ, terlepas ada orang tua di gerbong itu atau ngga ada.
tapi menurutku kapasitas gerbong saat peak hour sudah tidak memadai lagi, udah terlalu berdesak-desakan dan dorong-dorong. di negeri yang untuk membeli mobil pribadi sudah dipersulit, sehingga pilihan alternatif hanyalah kendaraan umum, namun fasilitasnya ngga memadai. pdhl mungkin diakalin, dibikin gerbongnya lebih panjang atau dibikin double dekker mrtnya. kan ujung-ujungnya tetep untung juga. kecuali kalo emang sengaja pengen untung dengan biaya minim, pelanggan yang dikorbankan. tapi kalau dibandingin sama KRL di indonesia, setidaknya masi bisa bersyukur++, di singapur blum ada copet :D

yang ditegur pasang loudspeaker mungkin bisa bales tegur, kenapa kamu yang ga pake earphone saja.

solusi lainnya adalah aparatnya diperbanyak. di sbs transit mrt biasanya ada petugas yang mondar mandir buat negur penumpang yang duduk di lantai atau pasang musik keras-keras atau makan dan minum, mungkin bisa ditegur juga ga bole duduk di priority seat. Kayaknya di singapura ga bisa bicara soal etika, segalanya harus pragmatis, main denda baru jalan.